samedi 30 novembre 2013

Ne dün ne de yarın kalsın biz yeniden doğalım




        Self-Portrait (1500) by Albrecht Dürer

   


Gel birer çocuk olalım o günden başlayalım Gözlerimiz buluşsun ilk kez bakışalım Ne dün ne de yarın kalsın Biz yeniden doğalımİlk söz dudağında olsun benim adımOlur ya kalbinde yer bulur da Yerleşirim yıllarca seversin sonundaOlur ya evet dersin aşkımaŞeytana uyarsın da olmaz mı olur yaOlur ya kalbinde yer bulur daYerleşirim yıllarca seversin sonundaOlur ya evet dersin aşkımaŞeytana uyarsın da olmaz mı olur yaGel birer çocuk olalım bugünden başlayalımGözlerimiz buluşsun ilk kez bakışalımNe dün ne de yarın kalsınBiz yeniden doğalımİlk söz dudağında olsun benim adımOlur ya tüm saatler durur daSonsuza dek yanımda kalırsın olur yaOlur ya ateş bacayı sarar daYanmaz dersin yanar da olmaz mı olur yaOlur ya tüm saatler durur daSonsuza dek yanımda kalırsın olur yaOlur ya ateş bacayı sarar daYanmaz dersin yanar da olmaz mı olur yaSöz:Fikret Şeneş Müzik: Giannis Parios 







mercredi 20 novembre 2013

Nerede olduǧumu soranlara, beni görmek iҫin olduǧum yere gelmek isteyenlere hiҫbir yön tarifi veremiyorum (Haritasız Kentler 5)

Bu ṣehrin haritası yok. Ӧnceleri kimsenin bilmediǧi, zamanla turizmin keṣfettiǧi beldelerin, köylerin hatta mezraların bile haritası varken bu ṣehrin haritası hala yok. Böyle bir ṣehrin kah iҫinde kah dıṣında yaṣıyorum. Nerede olduǧumu soranlara, beni görmek iҫin olduǧum yere gelmek isteyenlere hiҫbir yön tarifi veremiyorum ҫünkü bu ṣehirde ne yol var ne kaldırım ne sokak. Sadece merdivenlerle bir yerden bir yere gidiliyor. Yön duygusu hissedilemez oluyor otogarda otobüsten indiǧiniz an. Yürümeye baṣlar baṣlamaz gördükleriniz hem ҫok tanıdık hem ҫok farklı geliyor. İҫi insan dolu otobüsler varıyor ṣehre, iҫi insan dolu otobüsler ayrılıyor ṣehirden fakat otogarda hiҫkimseye rastlamıyorsunuz. Bir süre yürüdükten sonra kediler sizi karṣılıyor. Her biri kendi hayatını yaṣıyor.


Binnaz Bulut
Haritasız Kentler


Lisbon 2011 - photo by me 



Lisbon 2011 - photo by me

///





///

Ben hep tutkunun zamanı iҫinde yaṣıyorum

Ben hep tutkunun zamanı iҫinde yaṣıyorum (ҫünkü bir gün gelecek, uyandıǧımda A’yı düṣünmediǧimi artık saptamayacaǧım) ama, bu zaman ṣimdi aynı zaman deǧil, sürekli olmaktan ҫıktı*. Onunla ilgili ayrıntılar, bana söylediǧi sözler ansızın aklıma geliyor. Ӧrneǧin, Moskova Sirki’ne gittiǧini ve kedi eǧiticisinin ‘olaǧanüstü’ olduǧunu söylemesi. Bir an, onu gördüǧüm bir düṣten ҫıktıǧım sırada duyduǧum rahatlık gibi büyük bir rahatlıkla doluyor iҫim ve o zaman düṣ gördüǧümü unutuyorum. Bu, her ṣeyin yeniden düzeldiǧi ve ‘ṣimdi iyi’ olduǧu duygusu. Sonra, söylediǧi o sözlerin ҫoktan uzaklarda kalmıṣ ṣeylerle ilgili olduǧunu anlıyorum: Bir kıṣ daha geҫti, kedi eǧiticisi belki sirkten ayrıldı; ‘o olaǧanüstü’ sözünün artık güncelliǧi kalmadı.

*Hikâye zamanından, yani olandan –ama ne zaman kadar?– ṣimdiki zamana –ama ne zamandan bu yana?– geҫiyorum, daha iyi bir ҫözüm yolu bulunmadıǧı iҫin. Çünkü, A’ya olan tutkumun tam deǧiṣiminin gün be gün farkına varamıyor, sadece imgeler üstünde duruyor, ortaya ҫıkıṣ tarihi kesin olarak saptanamayan –tıpkı Tarihteki gibi– bir gerҫeǧin belirtilerini ayırıyorum.


Annie Ernaux

Yalın Tutku


Annie Ernaux


///





///






mardi 5 novembre 2013

Zorunluluktan yaptığım bütün işleri bir süreliğine bıraktım (Haritasız Kentler 4)

Zorunluluktan yaptığım bütün işleri bir süreliğine bıraktım. Gece ve gündüzü sadece onu dinlemeye ve ona bakmaya ayırdım. Önce, yaşadığımız şehrin tüm sokakları evin iҫine doldu. Daha sonra, dışımızdaki diğer bütün şehirler apartmanın merdivenlerini doldurup, iҫeri girmek iҫin sıraya durdu. Bana anlatmaya değer bulduğu herşey beni onunla tanıştırıyordu. Şöminenin önünde uzanıyorduk birbirimize susmak iҫin. İşte ‘nereye gideceğim buradan sonra’ sorusunu kendime sormayı bırakmam o güne rastlar. Ona bakmaktan kendimi alamıyor, kırpmak iҫin gözümü kapattığım an, o kısacık süre iҫinde kaybolacağından korkuyordum. Ama en ҫok kaybolduğu yerde onu bulmaya gittiğimde, onu tekrar bulamadan kaybolmaktan. 

Binnaz Bulut
Haritasiz Kentler 

photo by Anna Knight 

//

//