jeudi 19 mai 2016

En sevdiğin rengi biliyorum - (Haritasız Kentler 29)



Kit’i en son gördüğümde, yağmur sonrası topraktan çıkan soluncanları izleyen bir kirpiyi sevmekle meşguldü. Kirpinin hiçbir dikeni batmadı eline. Birlikte, kumsaldaki bir taşın üzerine yerleşmiş  kamplumbağa ailesini izleyen kediyi bulmaya gittik. Ondan sonra da jiletin üstünden geçen sümüklüböceği izleyen kertenkeleyi. “En sevdiğin rengi biliyorum,” dedim ansızın. Tahta piknik masasının üzerine dirseklerini koyarak kavuşturduğu kollarının üzerine yan koymuştu başını. Bu soruyu duyunca gözlerini yavaşça kapadı. Sümüklüböceğin jiletin üzerinden geçişini seyretmeye devam ettim. Haritasız bir kentte her an fırtına kopabileceğini ve kıyafetlerimizin tamamen ıslanabileceğini ikimiz de tahmin edebiliyorduk. Her an birbirimize sarılabileceğimizi de. Tam “kırmızı!” diye haykırdığım anda gök patlarcasına gürledi. Duymadı. 

Binnaz Bulut
Haritasız Kentler 


///
///





Istanbul - April 2016 
photo credit : me