Bazen
sadece okuduğu kitaplardan aklında kalanları anlatırdı Kit. Noktasına, virgülüne
dek, sanki kendi yazmış gibi anlatırdı. İyi ki aynı kitapları okumamışız, yoksa
nasıl dinleyebilirdim onu günlerce. Hiç açık etmezdi
kitapların yazdıkları hakkında ne düşündüğünü. Okudukları ona bir şey de hissettirmezdi. O sadece okuduklarını aktarır sonra gözlerini kocaman açıp gözlerimin
ta içine bakardı. Söylediklerinin oraya yerleşmiş olduğundan emin olmak
ister gibi. Her kelimeyi görürdü orada, nereye gittiklerini takip ederdi. Tam
gözlerimin hizasında kalırdı gözleri, dudakları da tam dudaklarımın. Ben
kıpırdamadan dursam da tam orada ne gözlerim ne dudaklarım kalırdı.
Binnaz
Bulut
Haritasız
Kentler
Yedigöller
Autumn 2019
//////////////////
//////////////////
