Baslangic ve son yoktur

Yasarken basimizdan hicbirsey gecmez. Dekorlar degisir, kisiler girer cikar yalniz. Baslangiclar da yoktur; gunler anlamsiz bir bicimde birbirine eklenir durur; sonu gelmez tekduze bir eklenistir bu. Arasira soyle bir hesap yapilir: "Iste uc yildir yolculuk yapiyorum. Bouville'e geleli uc yil oldu", denir. Baslangic olmadigi gibi, son da yoktur. Bir kadin, bir dost, bir kent, bir kerede terk edilmez. Hepsi birbirine benzer zaten. Aradan iki hafta gecince, Sanghay, Moskova, Cezayir birbirinin aynidir. Kimi zaman (pek sik degil), durumu gozden gecirir, bir kadina baglandigimizi, kotu bir ise girdiginizi fark edersiniz. Goz acip kapayincaya kadar surer bu. Sonra gecit yeniden baslar, saatleri, ve gunleri birbirne eklemeye koyulursunuz. Pazartesi, sali, carsamba, 1924, 1925, 1926. 

Jean-Paul Sartre

Bulanti