mercredi 18 décembre 2013

Hiҫ kimseyle gözgöze gelmemeye ҫalıştı (Haritasız Kentler 6 )

İnsanın hiҫ tanımadığı biriyle karşılaşması ne kadar zor, diye düşündü Liv. Kapının tokmağını ҫevirip eşiği geҫtikten sonra bir duvarı yıpranmış kırmızı tuğla örülü odada buldu kendiniTaş taş üstüne koyarak bir duvar örmek ne kadar da zordur kimbilir, diye geҫirdi iҫinden. Odada başkaları da vardı. Hiҫ kimseyle gözgöze gelmemeye ҫalıştı. Sabahın ışıkları henüz gözalıcı parlaklıta, gecenin karanlığı ise şehirde gölge bırakmayacak koyulukta değildi. Göğe baktı. Nerede olduğunu bilmiyor, sadece haritasız bir kentte olduğunu hissediyordu. Bu devirde haritasız kent mi kaldı, mutlaka bu şehrin de haritası yapılmıştır, diye kendini telkin etti. Pencerenin önünde uzanan upuzun balkonun en ucundan birinin ona bakmakta olduğunu neden sonra farketti. Gülümsemeden ona bakmayı sürdürerek “Nerdeyiz?” diye sordu. Karşısındaki cevap verdi, “Adım Kit”.

Binnaz Bulut

Haritasız Kentler 




   



///


///

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire