İnsanın hiҫ tanımadığı biriyle karşılaşması ne kadar zor, diye düşündü
Liv. Kapının tokmağını ҫevirip eşiği geҫtikten
sonra bir duvarı yıpranmış kırmızı tuğla örülü odada buldu kendini. Taş taş üstüne koyarak bir duvar örmek ne kadar da zordur
kimbilir, diye geҫirdi iҫinden. Odada başkaları da vardı. Hiҫ kimseyle gözgöze gelmemeye ҫalıştı. Sabahın ışıkları henüz gözalıcı parlaklıta, gecenin
karanlığı ise şehirde gölge bırakmayacak koyulukta değildi. Göğe baktı. Nerede
olduğunu bilmiyor, sadece haritasız bir kentte olduğunu hissediyordu. Bu
devirde haritasız kent mi kaldı, mutlaka bu şehrin de haritası yapılmıştır,
diye kendini telkin etti. Pencerenin önünde uzanan upuzun balkonun en ucundan
birinin ona bakmakta olduğunu neden sonra farketti. Gülümsemeden ona bakmayı
sürdürerek “Nerdeyiz?” diye sordu. Karşısındaki cevap verdi, “Adım Kit”.
Binnaz Bulut
Haritasız Kentler
Binnaz Bulut
Haritasız Kentler
///
///
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire