Yildizli guzel gecelerde, Bay Palomar, soyle diyor: - Gidip, yildizlara bakmam gerek-. Gercekten de: - gerek, diyor, cunku savurganligin her turlusunden tiksiniyor ve elinin altindaki bunca yildizi bosa harcamanin dogru olmadigini dusunuyor. "Gerek", diyor, cunku yildizlara nasil bakilmasi konusunda fazla deneyimi yok, bu siradan eylem, hep belirli bir caba harcanmasini gerektiriyor. Ilk zorluk, bakisinin hicbir engelle karsilasmaksizin ve elektrik isiginca rahatsiz edilmeksizin, gokkubbenin tumunu kavrayabilecegi bir yer bulmak: Ornegin cok alcak bir kiyida issiz bir kumsal. Zorunlu bir baska kosul da yanina bir gokyuzu haritasi almak, harita olmayinca, neye baktigini anlayamiyor: ama ikide bir haritayi nasil yonlendirecegini unutuyor, once, oturup yarim saat haritayi incelemesi gerekiyor. Karanlikta haritayi gorebilmek icin bir de el feneri tasimasi gerek. Gokyuzu ile harita arasinda, sik sik yapilan karsilastirmalar, feneri yakip sondurmesini zorunlu kiliyor ve bu isiktan karanliga gecislerde, hep gozleri kamasiyor, her seferinde gorusunu yeniden ayarlamasi gerekiyor.
Bay Palomar
Italo Calvino
(photos by me - Alacati - Izmir - 2012)
//
//
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire